EDICIÓN LITERARIA-NARRATIVA-.

Este libro é un acto de cariño, no que Fina Casalderrey e Marilar Aleixandre ofrecen un fermoso retrato de María Victoria Moreno, a escritora, á que está dedicado o 17 de maio de 2018. Iniciada polo relato apaixonante do que sucedía na libraría Xuntanza de Pontevedra, da que era socia María Victoria, esta biografía segue o fío da vida da autora, dende os seus anos difíciles de infancia e formación, até a súa chegada en 1963, a Galicia, onde exerceu como profesora de lingua e literatura. Un relato no que están presentes, a súa paixón polo ensino e polos animais, reflectida en boa parte das súas obras, a súa capacidade para meterse na pel dos personaxes dos libros propios e alleos, até a valente actitude coa que enfrontou o cancro. Un libro, nacido do cariño e admiración por María Victoria, que reconstrúe con emoción toda unha vida de novela dedicada ao amor aos libros e a comunicar o pracer pola lectura en galego, lingua coa que mantivo unha historia de amor.

•

• Marilar Aleixandre (Autor/a). Marilar Aleixandre (María Pilar Jiménez Aleixandre). (Madrid, 1947). Vive en Galicia dende 1973. Doutora en Bioloxía. Catedrática de Ciencias Naturais de Ensino Medio. Catedrática de Didáctica das Ciencias na Universidade de Santiago de Compostela. Colaboradora das revistas “Nó”, “Luzes de Galiza” e “Festa da palabra silenciada”. Como narradora ten publicado: “A formiga coxa” (Xerais 1989), novela xuvenil; “O rescate do peneireiro” (Xerais 1990), novela xuvenil; “Tránsito dos gramáticos” (Xerais 1993), novela; “Nogard” (1994), novela xuvenil; “A expedición do Pacífico” (Xerais 1994), Premio Merlín e Premio da Crítica á creación literaria en galego en 1995, sendo a primeira vez que recae nun libro xuvenil e nunha muller; “Lobos nas illas” (Xerais 1996), relatos; “Agardando polos morcegos”, conto incluído no volume “Antoloxía do conto galego de medo” (1996); “O trasno de Alqueidón” (Xerais 1996), contos infantís, Premio Rañolas 1996 ao mellor libro infantil do ano; “A Compañía Clandestina de Contrapublicidade” (1998), novela, Premio Álvaro Cunqueiro; “Desaforados muños”, relato incluído en “Airadas palabras” (1998), Premio Manuel Murguía; “A banda sen futuro” (Xerais 1999), novela, Premios Lazarillo e Lecturas Galix 2001; “Lapadoiras, Sacaúntos e Cocón” (1999), conto infantil; “Unha presa de terra” (2001), Premio La Voz de Galicia de novelas por entregas; “O Rato de Biblioteca e a Gaiteira de Marín”, incluído en “Contos para levar no peto” (Xerais 2001); “Teoría do caos” (Xerais 2001), novela, Premio Xerais; “Paxaros de papel” (Xerais 2001), álbum en colaboración con Lázaro Enríquez; “O chápiro verde” (2001, Xerais 2003), conto infantil; “Basilisa, a princesa sapiño” (2002), conto infantil; “Rúa Carbón” (Xerais 2005), novela finalista do Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil 2006 e “A Cabeza de Medusa” (Xerais 2008), novela gañadora do Premio Fundación Caixagalicia de Literatura Xuvenil 2008 e Premio The Withe Ravens, 2009. Un relato en ''Materia prima'' (Xerais 2002); “Palabras descarreiradas”, relato incluído en “Longa lingua” (Xerais 2002) e ''O coitelo en novembro'' (Xerais 2010). Boa parte da súa obra narrativa foi traducida a todas as linguas peninsulares. No eido da poesía, recibiu o Premio Esquío por “Catálogo de velenos” (1999), o premio Caixanova por “Mudanzas” (2008), tendo publicado, ademais, o volume “Desmentindo a primavera” (Xerais 2003) e “Ovella descarreirada” (Xerais 2014). Colaborou como guionista con Fran Bueno na banda deseñada “Os Escachapedras”, e publicou a biografía “Castelao segundo Rañolas” (2000). Traduciu do inglés para o galego “A caza do carbairán” (Xerais 1995) de Lewis Carroll e o poemario “Muller ceiba” (Xerais 1997) de Sandra Cisneros. No ámbito profesional publicou o estudio “Dubidar para aprender” (Xerais 1996). É coautora, xunto con Fina Casalderrey, de "María Victoria Moreno. A muller que soñaba moito e durmía pouco" (Xerais 2018)., Fina Casalderrey (Autor/a). Fina Casalderrey (Xeve, Pontevedra 1951) é mestra e escritora cunha ampla obra escrita para nenos e mozos. Para o público infantil publicou, entre outras: “Dúas bágoas por Máquina” (Xerais 1992), novela, premio Merlín de Literatura infantil 1991; “A noite dos coroides” (1993), novela; “Chamizo” (Xerais 1994), novela; “¡Asústate, Merche!” (Xerais 1994), novela; “O misterio dos fillos de Lúa” (1995), novela, Premio Barco de Vapor 1995 e Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil 1996; “O estanque dos parrulos pobres” (1996), novela, premio Edebé de Literatura Infantil 1996; “Prohibido casar papá” (1996), novela, Lista de The White Ravens 1998; “¡Puag, que noxo!” (1997), conto; “Podesvir” (1997), conto; “Unha raíña negra” (1998), conto; “Cuca e o abrigo marrón” (1998), conto; “Nolo e os ladróns de leña” (1998), conto; “Ás de mosca para Anxo” (1998, Xerais 2002), novela; “Pimpín e dona gata” (1999), conto; “O misterio do cemiterio vello” (1999), novela; “Unha pantasma branca” (2001), conto; “O avó é sabio” (2002), conto; “O avó sae de paseo” (2002), conto; “A avoa non quere comer” (2002), conto; “A avoa ten unha menciña” (2002), conto; “Derradeira carta ós Reis Magos” (Xerais 2002), conto; “Eu son eu” (Xerais 2004), conto; “¿Quen me quere adoptar?” (Xerais 2005), conto; “O meu avó é unha gata” (Xerais 2005); “A lagoa das nenas mudas” (Xerais 2007), novela; “A Pomba e o Degolado” (Xerais 2007), novela; “¿E ti que farías por min?” (Xerais, 2010), conto; “Un saco de estrelas” (Xerais 2010), conto; “O misterio do Faro Vello” (Xerais 2012), novela. Premio Irmandade do Libro á Autora do Ano, 2006; “Historia da bicicleta dun home lagarto” (Xerais, 2014). É coautora, xunto con Marilar Aleixandre, de "María Victoria Moreno. A muller que soñaba moito e durmía pouco" (Xerais 2018).
• IBIC: INFANTILES, JUVENILES Y DIDÁCTICOS>POESÍA, ANTOLOGÍAS, ANUARIOS PARA NIÑOS Y ADOLESCENTES>Antologías (infantil/juvenil);IBIC: INFANTILES, JUVENILES Y DIDÁCTICOS>POESÍA, ANTOLOGÍAS, ANUARIOS PARA NIÑOS Y ADOLESCENTES>Poesía (infantil/juvenil);IBIC: INFANTILES, JUVENILES Y DIDÁCTICOS>INFANTIL Y JUVENIL: NO FICCIÓN GENERAL>Personas y lugares (infantil/juvenil);Edad Lector: EDAD/NIVEL DE INTERÉS>Edad de interés: a partir de 11 años;

• INFANTIL E XUVENIL>MERLÍN>De 11 anos en diante.

A dimensión humana e mais o legado literario de Manuel Lueiro Rey (1916-1990) son, realmente, os que constrúen e dotan de sentido cabal este volume. A través daquelas persoas que o trataron en vida, daqueles estudosos da súa produción humanística ou, simplemente, de quen aínda se sente preto del, Manuel Lueiro Rey. A liberdade ferida pretende actualizar e pór ao día, tanto para as xeracións máis novas coma para os seus coetáneos aínda felizmente entre nós, a traxectoria biográfica do autor de Fornelos de Montes que escolleu Pontevedra para traballar e O Grove para vivir, sen esquecer o pouso humano que deixou en tantas persoas, o seu pensamento político e, xaora, a súa extensa, e aínda hoxe pouco divulgada, produción prosística, poética ou ensaística.
Para esta abordaxe, o libro convocou persoas de diversas xeracións e sensibilidades distintas que participaron nel con entusiasmo, sempre converxendo no respecto e admiración que a figura, a obra ou o legado de Lueiro suscitou neles. Velaquí, en suma, unha homenaxe literaria, dalgún xeito tamén cívica, ao autor d’O sol na crista do galo, de quen se rescatan, asemade, textos literarios inéditos ou escasamente coñecidos da súa autoría, alén dun abondoso corpus fotográfico e documental nunca antes publicado.